Gestart als secretaresse, nu dé topverkoopster

Marianne Georges (60) is een begrip in de diamantsector. Als 20-jarig meisje begon ze als secretaresse te werken voor de diamantairs Isi en Daniël Horowitz. Maar door de jaren heen werkte ze zich op, waardoor 'Madame Marianne' nu dé topverkoopster is van één van de grootste diamantbedrijven ter wereld.

Marianne ademt diamant. Als je haar vraagt naar wat haar favoriete diamanten zijn, krijg je een uitgebreid verhaal te horen over 'de zeldzaamheid van sommige gekleurde diamanten, die dankzij een speling van het lot en de aanwezigheid van bepaalde stoffen in de natuur hun fantastische kleur krijgen'.Maar ook witte diamanten kennen voor haar geen geheimen. "Eternity, oneindigheid, dat is wat ik zo fantastisch vind aan diamant. Doordat diamanten het hardste product op aarde zijn, zijn ze onverwoestbaar. Miljoenen jaren geleden gevormd in de aardkost, om uiteindelijk als ultieme geschenk van liefde verkocht te worden. Met zo'n fantastisch product mag ik elke dag werken en dat doe ik met het grootste plezier."

Bij haar werkgever Diarough N.V. heeft Marianne de meest exclusieve juwelenmerken in haar klantenbestand. "Ik ben verbonden aan een soort van zwijgplicht, maar ik heb bijvoorbeeld meegewerkt aan de diamanten laarzen van ontwerper A.F. Vandevorst, en heb met de ex van Mick Jagger, ontwerpster L'Wren Scott die intussen dood is, meegewerkt aan een halsnoer dat zelfs door Nicole Kidman is gedragen. Je moet weten wat de klant wil, nog voor hij zelf precies weet waar hij naar op zoek is. Doordat er zoveel keuze bestaat, is het een kwestie van de juiste stenen te verzamelen en dan de illusie te verkopen van wat er met de stenen kan gedaan worden."

Gesloten wereld

De diamantsector heeft de reputatie een gesloten wereld te zijn. Hoewel dit voornamelijk komt door de strikte veiligheidsregels, is het wel zo dat de meeste diamantbedrijven van generatie op generatie overgaan en maar weinig nieuwkomers de sector binnenstappen. "Ik verkoop vandaag vaak aan kleinkinderen van mijn eerste klanten. Fantastisch om te zien", aldus Marianne. "Dat is ook het mooie aan onze sector. Al die verschillende nationaliteiten en culturen die allemaal dezelfde passie voor diamant delen, maar ook heel vaak dezelfde familiewaarden. Zelf werk ik vandaag voor een Indiase baas, waardoor ik zijn cultuur zeer goed ken. Dat zijn dingen die je nodig hebt in de diamant, maar ook daarbuiten enorm leerrijk en interessant zijn."

Horen, zien en zwijgen

In de internationale diamantsector ziet een werkdag er nooit hetzelfde uit. "Je verveelt je nooit," zegt Marianne. "Het is precies een stoelendans die elke dag opnieuw in gang wordt gezet, waarbij kopers en verkopers onderhandelen en je de ene dag het geluk hebt dat ze bij jou kopen, en je de volgende dag moet vaststellen dat ze bij jouw grootste concurrent kopen. Maar iedereen kent elkaar en gunt het elkaar. Dat, is 'den diamant'." Als twintigjarige is ze in 'den diamant' ingerold. "Ik beantwoordde de telefoons als secretaresse." Maar toen de Joodse broers Isi en Daniël Horowitz in de jaren tachtig het peterschap kregen over een nieuwe mijn, heeft ze de talenten gebruikt die haar waren meegegeven. "Ik heb kansen gekregen om te groeien, maar ik heb ook willen groeien. Hard werken, 'horen, zien en zwijgen', een goede talenkennis hebben, organisatietalent en geboeid zijn door je vak. Zo ben ik de ladder opgekropen." Toen haar zoon in 84 geboren werd, heeft ze even getwijfeld de business te verlaten. "Maar ik ben blij dat ik het niet gedaan heb.

Pas, op, makkelijk was het niet. Een vrouw in de diamantverkoop in de jaren tachtig, dat kenden ze niet. Ik ging ervan uit: man of vrouw, dat doet er niet toe. Je moet goed zijn in je vak."

Bron: HLN